برآورد ترکیب پذیری لاین های پیشرفته کلزا برای عملکرد و اجزای عملکرد دانه

به منظور برآورد قابلیت توارث و میزان ترکیب پذیری اجزای عملکرد، عملکرد دانه و صفات مرتبط، تلاقی های دای آلل یک طرفه هشت لاین کلزا شامل l41، zafar، l56، l31، l22، lf2، l420 و l401 به همراه والدها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه دای آلل حاکی از معنی دار بودن میانگین مربعات ترکیب پذیری عمومی (gca) برای تمامی صفات و ترکیب پذیری خصوصی (sca) برای تمامی صفات به جزء وزن هزار دانه بود که نشان دهنده اهمیت اثر افزایشی و غیر فزایشی ژن ها در کنترل این صفات بود. برآورد قابلیت توارث خصوصی نسبتاً بالا برای صفات طول خورجین (50/0)، وزن هزاردانه (69/0)، عملکرد دانه (63/0) و شاخص برداشت (53/0) حاکی از اهمیت بیشتر اثر افزایشی ژن ها در کنترل این صفات بود. والدهای l41، zafar و l22 با ترکیب پذیری مثبت و معنی دار برای عملکرد دانه در زمره ژنوتیپ های برتر قرار داشتند. دورگ های با ترکیب پذیری خصوصی مثبت و معنی دار برای عملکرد دانه دارای حداقل یک والد با ترکیب پذیری مثبت و معنی دار برای این صفت بودند. در این بررسی دورگ های l41×l22، l41×lf2،zafar × l22 و zafar × l420 به ترتیب با عملکرد دانه 7/3421، 3400، 1/3348 و 3/3311 کیلوگرم در هکتار به عنوان ژنوتیپ های برتر شناسائی شدند.